9.28 Afur – Pico Del Ingles RW

Algemene informatie

Prachtige maar inspannende wandeling.
Op sommige punten is het pad vrijwel volledig overwoekerd door struiken en uitbundige plantengroei maar aan de ondergrond is vrijwel altijd het pad goed te onderscheiden. Vertrekpunt is de parkeerplaats van Afur én de bushalte aan het eind van de TF-136. De route naar het gebied is op zichzelf al heel mooi. Je kunt dan niet voorstellen dat er nog paden in dit ruige gebied zijn. Maar schijn bedriegt! Het eerste korte gedeelte van de route is bewegwijzerd maar na een afdaling gaan we linksaf van de route af. Een prima te volgen pad. Aan het eind waar we op de betonweg komen staat er zelfs een bordje Afur.

We komen nu op de TF-136 (Roque Negro) en gaan even later een betonpad op. Iemand die op het land werkt spreekt ons aan met de vraag waar we naar toe gaan omdat op deze route niemand wandelt. We passeren daarna een huis waar de bewoonster ons bevestigt dat er een pad loopt. Als we de eerste ‘afslag’ missen roept ze ons nog na dat we verkeerd lopen. We lopen nu door het bos over een duidelijk zichtbaar pad. Het enige nadeel is dat we dalen. Opnieuw komen we op de TF-136, maken een ommetje en komen dan voor de 3^e keer op de TF-136. Gaan dan weer een (uitstekend) pad op dat ons brengt bij de kruising TF-136-TF-12 waar ook een bushalte is. Bij het restaurant gaan we achter langs. Of we een pad gemist zijn wij niet nagegaan maar we komen niet onderlangs de Roque del Aqua. In ieder geval komen we wel op de PR TF-2 die langs Pico Del Ingles loopt. We kiezen bewust ervoor van de bewegwijzerde route af te wijken en komen bij/langs een (bekend) restaurant Casa Carlos waar veel gebarbecued wordt.

We gaan dan een duidelijk pad op dat op een aantal plaatsen deels is dichtgegroeid. Het pad is goed te onderscheiden maar de bomen en struiken ontnemen (soms) het doorzicht. Bedekking van de benen en armen is dan geen overbodige luxe omdat de braamstruiken niet ontbreken. Ook is het pad soms heel smal. Voorzichtigheid is dan belangrijk. We hebben bij het uitzichtpunt ‘Bouwval’ een waypoint geplaatst. Daar is mooi uitzicht maar ook een bouwval. O.a. een lege krat pils verraadt dat er bezoek is geweest. Ons wacht nog het meest inspannende gedeelte van het pad. Meestal een ‘uitstekend’ pad maar dan komt er (plotseling) weer een gedeelte dat behoorlijk lastig is. Goed kijken én de tijd nemen is de beste remedie! Daar staat tegenover dat we in een prachtig gebied lopen. De stilte is er bijna te horen! Bijna aan het eind komen we wéér op de bewegwijzerde route en passeren nog een parkeerplaats met uitzicht. Nog even en dan zijn we weer in Afur, onze eindbestemming.